-
1 dzicz
dzicz [ʥ̑iʧ̑] f
См. также в других словарях:
dzicz — ż VI, DCMs. y, blm 1. «dzicy, niekulturalni, niecywilizowani ludzie o pierwotnych odruchach; barbarzyńcy» Dzicz demolowała sklepy. 2. «teren nie uprawiony, nie zamieszkany, teren w stanie pierwotnym» Na miejscu dziczy powstawały osiedla i miasta … Słownik języka polskiego